Słubice 09.08.2006

         Sprawozdanie ze spotkania w sprawie projektu duńskich związków zawodowych 3F dotyczącego sieci współpracy europejskich związków zawodowych kierowców.

---------------------------------------------------------------------

         W dniu 28-29.07.2006 we Frankfurcie nad Odrą uczestniczyłem w seminarium zorganizowanym przez duńskie związki zawodowe kierowców 3F , którego głównym tematem była kontynuacja projektu dotyczącego współpracy związków zawodowych kierowców w ramach sieci bałtyckiej. Projekt ten jest drugim etapem i kontynuacją projektu , który był realizowany w latach 2004-2005. Seminarium to zostało zorganizowane specjalnie dla strony polskiej i angielskiej , ponieważ nie uczestniczyliśmy w poprzednim seminarium , które zapoczątkowało drugi etap współpracy i odbyło się w Rydze. Seminarium w Rydze było pierwszym  seminarium grupy sterującej w skład której wchodzą następujący przedstawiciele poszczególnych krajów uczestniczących w projekcie :

1/ Beatrice Hertogs - ETF – Belgia

2/ Karl-Heinz Biesold - Ver.di – Niemcy

3/ Holger Rossler - Ver.di – Niemcy

4/ Flemming Berg - Związek Zawodowy Kierowców w Aarhus – Dania

5/ Carsten Paulin - Związek Zawodowy Kierowców w Aarhus – Dania

6/ Ole Thorup - Związek Zawodowy Kierowców w Aarhus – Dania

7/ Jimmy Hill - Związek Zawodowy Transportowców – Wielka Brytania

8/ Rachel Webb -  Związek Zawodowy Transportowców – Wielka Brytania

9/ Peep Peterson - Związek Zawodowy Pracowników Transportu - Estonia

10/ Andra Rohilaid - Związek Zawodowy Pracowników Transportu - Estonia

11/ Gert Kristensen - Związek Zawodowy Pracowników Transportu - Szwecja

12/ Juris Kalinins - Związek Zawodowy Sektora Usługowego ( Łotwa)

13/ Diana Poles - Związek Zawodowy Sektora Usługowego ( Łotwa)

14/ Andrzej Grontkowski - NSZZ „Solidarność“ – Polska

15/ Henryk Giecołd - NSZZ „Solidarność“ – Polska

16/ Janina Malinowska - Federacja Pracowników Transportu (Litwa)

17/ Jurij Pietraszko - Federacja Pracowników Transportu (Litwa)

 Powyżej przedstawiłem cały skład grupy sterującej w ramach naszej współpracy

We Frankfurcie byli obecni :

1/ Holger Rossler - Ver.di – Niemcy

2/ Carsten Paulin - Związek Zawodowy Kierowców w Aarhus – Dania

3/ Jimmy Hill - Związek Zawodowy Transportowców – Wielka Brytania

4/ Gordon Lark -  Związek Zawodowy Transportowców – Wielka Brytania

5/ Andrzej Grontkowski - NSZZ „Solidarność“ – Polska

 Organizatorem zarówno pierwszego jak i drugiego etapu projektu są duńskie związki zawodowe kierowców 3F z siedzibą w Aarhus . Finansowanie projektu odbywa się w 90 % ze środków Komisji Europejskiej, a pozostałe 10 % pokrywają strony uczestniczące w projekcie.  Celem pierwszego etapu projektu było stworzenie sieci wymiany informacji między stronami – uczestnikami projektu na temat sytuacji w branży transportowej w poszczególnych krajach. Obecny etap ma tę sieć rozwijać i umacniać. Ma to umożliwić m.in. pomoc pracownikom tej branży w przypadku migracji siły roboczej z poszczególnych krajów w ramach sektora transportowego. Drugi etap projektu ma być realizowany od marca 2006 do maja 2007 , a porządek kolejnych seminariów jest następujący:

- marzec 2006 – pierwsze seminarium grupy sterującej w Rydze

- 28 - 29.07.2006 – seminarium uzupełniające  we Frankfurcie nad Odrą(Niemcy)

- wrzesień - październik 2006 – pierwsze seminaria bilateralne

- 10.11.2006 – seminarium grupy sterującej w Malme (Szwecja)

- styczeń - luty 2007 – drugie seminaria bilateralne

- 16.03.2007 -  seminarium grupy sterującej we Frankfurcie nad Odrą(Niemcy)

- 20.04 - 21.04.2007 – konferencja końcowa wszystkich uczestników projektu w Wilnie(Litwa)

- 18.05.2007 – seminarium końcowe grupy sterującej w Tallinie (Estonia)

 Seminarium w Rydze oraz seminarium uzupełniające we Frankfurcie  były pierwszymi seminariami grupy sterującej , na których nakreślone zostały główne kierunki prac w ramach projektu.  Stroną organizacyjną projektu ze strony duńskiej zajmuje się Ole Thorup – sekretarz związkowy specjalizujący się w transporcie lądowym. Stroną techniczną projektu zajmuje się Carsten Paulin , który przedstawił krótko historię całego projektu. W swoim wystąpieniu położył szczególny nacisk na fakt, iż po rozszerzeniu UE wiele firm transportowych zatrudnia pracowników z Europy Wschodniej. Odbywa to się poprzez agencje pośredniczące i wiąże się z utratą miejsc pracy w krajach Europy Zachodniej. Zaznaczył , że firmy np. z Danii otwierają swoje filie w innych krajach , aby ominąć przeszkody prawne w zatrudnianiu kierowców z innych krajów. Dlatego też jednym z celów projektu jest rozwiązanie problemu tzw. „eksportu kierowców”. Ma w tym pomóc właśnie współpraca w ramach tego projektu, dlatego należy stworzyć taką sieć współpracy na poziomie europejskim. Strona duńska podkreślała fakt, że kierowcy z Europy Wschodniej zatrudniani np. w Danii otrzymują wynagrodzenie wielokrotnie niższe niż kierowcy duńscy i można mówić w tej sytuacji o tzw. dumpingu socjalnym. Taka sytuacja jest niekorzystna zarówno dla pracowników z krajów Europy Zachodniej jak i Wschodniej. Powinniśmy dążyć więc do zrównania standardów socjalnych w całej Europie do średniego poziomu obowiązującego w krajach Europy Zachodniej. Potrzebna jest też współpraca zarówno na poziomie przedsiębiorstw, krajowym jak i europejskim. Efektem współpracy w ramach tego projektu ma być też uświadomienie sobie różnych warunków, w jakich pracują kierowcy w poszczególnych krajach. Konieczne jest też rozwinięcie współpracy na poziomie politycznym z przedstawicielami parlamentów poszczególnych krajów i w ten sposób wywieranie presji na wprowadzanie określonych regulacji prawnych.

            Na podstawie pierwszej fazy projektu można stwierdzić jakie główne problemy mają związkowcy w różnych krajach uczestniczących w projekcie . I tak np. na Litwie głównym problemem są bardzo niskie płace. Dla przykładu , minimalna płaca na Litwie wynosi obecnie 450 Litów (około 100 EUR). Poza tym występują trudności we współpracy różnych związków zawodowych na poziomie przedsiębiorstw. Głównym problemem  w Niemczech są „dumping socjalny” oraz zatrudnienie „na czarno” . Taka sytuacja powoduje wykorzystywanie pracowników z Europy Wschodniej , a  w konsekwencji  obniżanie standardów socjalnych w Niemczech.

My ze swej strony jako główne problemy przedstawialiśmy:  trudności we współpracy różnych organizacji związkowych na poziomie przedsiębiorstw, trudne warunki pracy kierowców związane ze złym stanem infrastruktury drogowej, niskie płace oraz problemy z egzekwowaniem prawa pracy w małych firmach transportowych , w których nie ma organizacji związkowych.

 Jeżeli chodzi pierwsze seminaria bilateralne to będą one się odbywały w następujących parach:

- Szwedzi i Polacy

- Duńczycy i Litwini

- Anglicy i Estończycy

- Niemcy i Łotysze

W każdej z tych par jest wyznaczona jedna osoba , która ma pilnować kosztów. W parze Polska-Szwecja jest tą osobą Gert Christensen ze Szwecji . Oba seminaria bilateralne w Szwecji (w październiku 2006) i Polsce (styczeń-luty 2007) będą w całości finansowane ze środków unijnych. W sumie przeznaczone na te dwa seminaria ma być około 24 tys. EUR . Seminarium w Szwecji ma odbyć się w Malme , natomiast jeżeli chodzi o Polskę my sami mamy określić miejsce np. Gdańsk , Warszawa .

Powinniśmy określić też przewidywane koszty noclegów , wyżywienia , tłumaczy itp. aby Gert mógł zarezerwować określoną ilość środków w ramach projektu na seminarium w Polsce. W każdym z tych dwóch seminariów może uczestniczyć 10-14 osób z każdej ze stron. Powinniśmy podać jak najszybciej listę uczestników ze strony polskiej , aby Szwedzi mogli zarezerwować bilety lotnicze. Niestety nie znany jest jeszcze dokładny termin seminarium , które ma odbyć się w październiku w Malme.

Główne pytania na jakie mamy odpowiedzieć na seminarium w Malme to:

1/ Czy system układów zbiorowych zmierza do centralizacji czy do decentralizacji ( jak to wygląda na poziomie krajowym, regionalnym, branżowym lub zakładowym) ?

2/Czy układy zbiorowe dotyczą wszystkich pracowników czy też tylko członków związków zawodowych?

 Oprócz tych głównych problemów będzie z pewnością poruszanych dużo innych problemów, ale te muszą być poruszone aby każda ze stron mogła porównać i zapoznać się jak wyglądają te same zagadnienia w różnych krajach.

 Po pierwszym seminarium bilateralnym podczas seminarium grupy sterującej zostaną sformułowane pytania na drugie seminarium bilateralne.

 Oprócz tego szczegóły i detale techniczne dotyczące projektu np. jak wykazać i dokumentować wkład własny zostaną przesłane w pierwszej połowie sierpnia.

Dodatkowo kraje z tzw. starej Unii zdają sobie sprawę , że na nich spoczywa obowiązek wniesienia większego wkładu własnego wyrażonego w kwotach bezwzględnych . I tak np.  w pierwszej fazie projektu strona duńska wykazała około 30 tys. EUR wkładu własnego , Niemcy około 15 tys. EUR , a kraje z Europy Wschodniej i Środkowej w granicach 200 do 1500 EUR.

                                                                                                                        Grontkowski Andrzej